Filistin, Silifke Ve Girişimcilik 1946’da İsrail küçücük bir toprak, Filistin koca devletti. Şimdi Filistin küçücük bir toprak İsrail Koca bir devlet. Neden acaba? Osmanlı’nın son zamanlarında özellikle Abdülhamit döneminde Yahudilerin yerleşimi sınırlandırılmış idi.  Ama Yahudiler binlerce yıllık hedeflerine ulaşmak için  yerleşim amaçlarından vazgeçmediler. Yahudilere toprak satmak yasaklandı ama toprak satışı serbest olan ülke vatandaşı Avusturya Macaristan ve diğer toprak satışı serbest ülkelerin vatandaşı olarak toprak satın almaya devam ettiler. Peki ya Filistinliler ne yaptı? Devleti atlatmak için yerel işbirlikçileri toprak satışı, yerleşim kolaylığı gibi imkanları Yahudilere sundular. Hatta Osmanlı’nın Hayfa limanına yanaştırmadığı  Silah gemisini filikaları ile boşalttılar. Oysa silahlar Filistinlilere karşı kullanılacaktı. Filistin Akdeniz’in en güzel, tarihi olarak en zengin, kutsallık olarak dünyanın merkezi bir ülke idi… Eğer Filistinliler kendi topraklarını işleyip, kendi denizlerinde ticaret yapsalar, tarımı, girişimciliği, imalatı geliştirmeye yönelseler acaba şimdiki durum olur muydu? Acaba aydınlanma orada başlasaydı nasıl olurdu? Ya Silifke? Ülkemizin ve Akdeniz’in zenginleşme potansiyeli en zengin şehri. Filistin’den farkı dünyanın en eski milletinin bir parçası bir halkız. Dünyanın en güçlü devletlerinden birisinin kara parçasıyız. Filistin’den en önemli farkımız;  Dünyanın ve ülkemizin dört bir tarafında yetişmiş insan kaynağımız var. Sermaye birikimi oluşmuş durumda. Toprak verimli, Turizmin gelişmesine en verişli şehir… Aromatik ve tıbbi bitkiler olmak üzere  dağları zengin bitki örtüsüne sahip. Yeraltı zenginlikleri de bir o kadar zengin. Liman potansiyeli ile hem turizme hem de ticarete ev sahipliği yapabilecek güçlü imkânları var. Bütün bunlara rağmen Silifke’nin ticaret sanayi ve turizm de payı artmıyor aksine azalıyor. Elbette buraya başkaları da yatırım yapsın ama kendi girişimcilerimizi de güçlendirelim. Politikanın dar sınırları liyakati ve liyakatli ekipleri yönetime taşımıyor. Ancak ekonominin ileri gelenleri ve halk olarak da top yekûn gelişme kültüründen uzağız. Gelişmeye sahip çıkmıyoruz. Halk olarak da duyarsızız. Halbuki üniversite, halk eğitim sanayi odası, Belediye kaymakamlık ve diğer sivil toplum örgütleri Silifke’nin önceliklerini belirleyip halkı bu yönde harekete geçirebilirler. Geleceğin girişimcileri, bilim adamları lise ve üniversite gençlerine daha yakın ilgi gösterebiliriz. Küçük tarım işletmesi sahibi çiftçilerimizi bilinçlendirebilir, Ev pansiyonculuğu, butik otelcilik, ev imalatçılığı gibi mikro girişimciliği geliştirebiliriz. Halk olarak bu yönde yazan araştıran insanlarla işbirliği yapabilir, paylaşım yorum, kaliteli sorularla ısrarla gelişmeyi zorlayabiliriz. Mesela Doğan Cüceloğlu’nun yazdıkları kitapları  ilçemizde doğru anlasak; içimizden savaşçılar çıkar, insan insana tamamlayıcılığımız artar, Biz bize daha güçlü oluruz, İçimizdeki çocuk harekete geçer, Geliştiren anne babalar daha çok inisiyatif alır, Mış gibi yetişkinlerden, Mış gibi yaşamlardan daha çok, Başarıya götüren ailelerimize sahip oluruz, Toplumu sindirmeye çalışan Korku kültüründen, Gerçek özgürlüğe götüren yola gireriz. Halk olarak yetişkin insanlarımıza sahip çıkmazsak, Silifke’mize sahip çıkmazsak; Kısa vadeli kazançlarımız için Silifke’mizi feda eder, siyaseti, ekonomiyi, sadece şahsi çıkarlarımız için kullanırsak o zamanda Filistin’den beter oluruz. Belki Silifke’mizi yönetebileceğimiz kadar küçültürüz ama sonunda Filistin’e benzemekten kurtulamayız.