Hoş buldum Silifke!               Merhaba taşına, toprağına kurban olduğum Silifkem. Merhaba “sabahı güzel” şehir. Yıllardır gurbette hasretinden yanıp tutuştuğum; bayramlarda, tatillerde, izinlerde doyamadan ayrılmak zorunda kaldığım canım memleketim…             Merhaba yatırmayan deli poyraz, merhaba türkülerim, merhaba coşturan halk oyunlarım… Ak denizim, gök ırmağım, muhkem kalem, taş köprüm merhaba!                       Merhaba, annemin adı güzel, kendi güzel köyü Gülümpaşalı… Merhaba çocukluk yazlarımın, anılarımın yaylası Balandız, merhaba Mara, merhaba Gökbelen.             Ve merhaba doğduğum güzel belde Taşucu… Merhaba Reşadiye Camiinin yanındaki doğduğum ev, merhaba emektar tulumbamız, merhaba suyundan içtiğim Sivri Kuyu, merhaba babamın, babaannemin, dedemin, halamın, amcalarımın yattığı mezarlık.             Ve size de merhaba Silifke’nin sesi “Sesimiz” gazetesi ailesi. Merhaba değerli okurlar, merhaba sevgili hemşehrilerim…             İnşallah bu köşeden zaman zaman sizlerle hasbihal edeceğim. Bazen de ilginç haberlerle merakınızı gidereceğim.             Asıl amacım yazılarla, kitaplarla, belgesellerle memleketimin kültürüne, sanatına katkı vermek, doğduğum topraklara olan vefa borcumu ödemek…             Sözün kısası hoş buldum Silifke, hoş buldum Taşucu. İyi ki yerleşmeye karar vermişim. Geç bile olsa iyi ki gelmişim. Vira bismillah!