YEREL KELİMELER - 27  Yerel kelimeler ile  muhabbetimiz devam ederken Kürşat Gökhan Göktaş dostum çok özel bir kitap getirdi. Zamanında benim ve benim doğum tarihime yakın gençlerin meslek okullarında okumamıza vesile olan babası Öğretmen Mustafa Göktaş’ın yapmış olduğu bir çalışmaydı bu. 1971 yılında Atatürk Üniversitesi  edebiyat fakültesi bitirme tezinde “Göksu Vadisi Yerleşik Yörük Ağzı” isimli çalışmayı yapmış. Bu çalışmanın bir suretini  almama müsaade ederek Taşeli Eğitim ve Kültür vakfımıza  teslim ettim. Derdi memleket olan insanlar zamanında birçok güzelliği kültürü kayıt altına almışlar. Kendisine buradan çok teşekkür ediyorum. Silifke adına yapılan değerli çalışmaları bu vakıfta toplamaya gayret ediyoruz.  ZAĞAR: Köpek. Sahir. Zahir.  Köyüng zağarları bilenmişler yuvantalıg yapıp durullar.  Oğadaar yalı yiyen zağar kemiğe bakar mı?  ZAĞ ZAĞ(ZIĞ ZIĞ): Çok miktarda ve aniden hızlı bir şekilde yağan yağmur veya çuvaldan ya da harardan zehreyi (Zaire) dökmek.  Gün ötüyüze aşıb gidekene zığ zığ yağan rahmeting altında cumculak olmuş.  Zağ zağ öyle keleş yağmur yağdıkine  toprak rahmete doydu.  Üçdört kile teneyi zağ zağ dökü döküvirdiler.  ZARPADA (ZIRPADA): Birden aniden düşünmeden haber vermeden bir yere girmek, bir hareketi yapmak.  Yemişing dibinde kel omarın gızının lafını iderdig. ilanın biri zarpada öngümüze serileğaldı. Ödümüz sıdı esas.  Eli ganlı adam zarpada köy gavesine girdi.İkiyanını höyle bir tayledi . Gözleri essah felfecir okuyyorudu.  ZAVIR: Genellikle yaşlı hayvanların yemesi için arpanın değirmende ezdirilmesi.  Gulaa bireylemek yassılan eşşe bir kile zavır iddirdim, besiye çektim. Esas pireğibi oldu.  Busalanga arpa ekmediydik. Zavırda yapdıramadıg.  ZER ZER (ZERLEMEK): Eşeği anırtmak için söylenir.(ergenliğe yeni geçen gençlerin her şeye itiraz etmesi)  Eşşek bi gış ahırda yatgınadı. Boğun salıvirdimid zer zer idib durur.  Gayış hasanın oğlu ırakıyı bireylemek malaklamış. Zerleyerek gaveye dalmış. Köteğide yimiş.  ZEVZEK: Çişdeng, geveze, murai, hem kel hem fodul kimse.  İki kiyat okudum dii zevzeklik idib durma.  Mahsuni Şerif ten  “Bie elinde gadeh var,nerden gelirsin canım  İçipte ağlamayı dermen bilirsin canım  Dünya fani bahçedir,birgün ölürsün canım  Adam olmadın gitti zevzek  Beni bilemedin gitii zevzek”