Çorap Söküğü
Küstüm, küstün, küs…
Zamanlar kötü. Boş bulunmaya gelmez.
Şairin;
“Gel gül dedi gül bülbüle,
“Bülbül gülmedi gitti.
Gül bülbüle, bülbül güle yâr olmadı gitti” dediği günlerdeyim.
Bu sebepten; küskünüm Tülay, küskünüm sana!
İşte tam da bu sebepten bu fukara, bu ‘Tülayzede’ köşe yazıcınız bugünü “sandığı karıştırma günü” ilan ediyor.
- Kabul edenler?
- Etmeyenler?
- Oy birliğiyle kabul edilmiştir!
*
Bazen soruyorlar:
- Nasıl yazıyorsun?
Ara sıra bazı bazen kafam güzelken…
Ara sıra bazı bazen türkü çığırırken…
Ara sıra bazı bazen bir şarkı, mutlaka ama mutlaka ‘nihavent’ tutturmuşken yazıyorum.
Bunu da bilin: Aziz Nesin’e sormuşlar mesela… Usta yazar, soruya şöyle yanıt vermiş:
- Anadan doğma soyunur, öyle yazarım.
Demem o ki daha gidecek çoook yolum var!
Hambalaley yambaleylo… Yarabbim!..
*
Fazla açılmadan mevzuya gireyim, kıyıdan kıyıdan…
Klişelerden uzak bir köy romancısı…
Anadolu’yu en iyi anlatanlardan...
Gazeteci, şair, yazar Abbas Sayar’ın ünlü romanının kahramanı “Yılkı Atı” gibiyiz. Perişan, perperişan…
İktidar muhalefetle; muhalefet muhalefetle küs.
O berikiyle, şu ötekiyle; öteki berikiyle zaten küs!
Kalem kâğıda, kâğıt kaleme küs!
Genel ve yerel seçimlerde sandığa gitmeyen milyonlarca yurttaşımız geçmişe küs, geleceğe küs.
Hemen herkes ya birbirine küs ya devlete küs. Devlet de milyon yurttaşıyla davalı.
Şurası açık ve seçik; Türkiye’de en büyük parti “Küskünler Partisi.”
*
21’inci Dönem Amasya Milletvekili Gönül Saray Alphan, 1 Ekim 2002’de, bakın nasıl seslenmiş Meclis kürsüsünden:
“Gençlerimiz öğretmenlerine, sisteme, geleceğe küs.
Öğretmenimiz, şoförümüz, esnafımız, işçimiz devlete küs.
Siyasetçimiz, üst bürokrasiye, düzene küs.
Köylümüz kibrit kutusu kadar kalmış toprağında doyamadığına küs.
İş adamımız, onu engellediğimize ve üretemediğine küs.
Bu ne çelişkidir ki, tüm bu yapıyı değiştirebilecek olan sadece ve sadece biziz ve bize yakıştırılan ad da küskün.”
Demem o ki; memleket baştan sona gurbet.
A’dan Z’ye küs.
*
Zaman hiç sezdirmeden geçmiş. Bu kadar yeter.
“Gel gül dedi gül bülbüle,
“Bülbül gülmedi gitti.
Gül bülbüle, bülbül güle yâr olmadı gitti.”
Küskünüm Tülay, küskünüm sana!
Küstüm, küstün, küs…
