Çorap Söküğü   Kum saati Geçen gün sandığı karıştırırken harap bir gazete kesiğinde eski ABD Başkanlarından John Fitzgerald Kennedy’nin bir sözü gözüme ilişti: “Ben elime aldığım kitabı kiminde tam sayfa, kiminde cümle, kiminde paragraf, kiminde de sözcük sözcük okurum.”   * Siz ne şekilde okursunuz bilemem ama ben elime aldığım kitaptı, gazeteydi, dergiydi fark etmez sözcük sözcük okur, bazen altını çizer, bazen not düşerim. Ne zaman okudum pek hatırlamıyorum. Altı çizili satırlardan sözcükler şöyle bağırıyor: “Ortalama bir insan 24 saatin aslında en fazla 18 saatini şuurlu olarak geçirir. Geriye kalan 6 saatlik uykuda bilinci tamamen kapalıdır. Bu açıdan bakınca, ortalama 60 senelik bir yaşamın en az 1/4'ü yani 15 senesi ‘bilinçsiz’ olarak geçer. Bunun yanı sıra, yaşamın ilk 5-10 yılı olan çocukluk dönemi de aynı şekilde ‘şuursuz’ olarak uçup gider. Her gün kişisel bakım, temizlik, giyim, ev işi ve diğer meşguliyetler ise, günde 2 saatten, ortalama 60 senelik bir yaşamda toplam 5 yıl sürer. Her gün üç öğün yemek yeme, trafikte yitirilen süre, iletişim ve haberleşme amacıyla geçirilen süreler de yine günde 2’şer saatten 60 senelik bir yaşamda toplam 15 yıl eskitir. Cumartesi, pazar ve resmi tatil günleri bir yılda 138 gün eder. Bu durumda bir yılda 227 iş günü kalır. Günde 8 saatten, 60 senelik yaşamda 12 yıl çalışarak geçer. Yani, 60 senelik ömrün; 15 yılı uykuda, 10 yılı çocuklukta, 5 yılı bakım yaparak, 5 yılı yemek yiyerek, 5 yılı trafikte, 5 yılı haberleşme trafiğinde, 12 yılı da çalışarak geçer, tükenir. Ne etti? 57 yıl. Bu toplam süreye hastalıklarla geçen süreler dâhil değildir.” * Bitirirken… Bir kum saati gibi sessizce akıp geçiyor ömür. Zorunlu, kaçınılmaz meşguliyetlerle yitirilmiş yıllardan geriye kala kala 3 yılımız kalıyor. Düşünmek, araştırmak, okumak ve sevişmeye arta kalan hepi topu 3 yıl!