Çorap Söküğü   AYDINLARA BAKIYORUM İÇİM KARARIYOR!   Yurdumuzun semalarında ağır bir hava esiyor Olric. Misal, 23 derece 4 dakika kuzey; 45 derece 15 dakika güneyde… Mersin’de örneğin. Garip işler oluyor, karışık işler! Susalım mı Olric? Susmayalım! Sonuçta kıçımızda pamuk gideceğimiz yer hep aynı, hep aynı, hep aynı iken; zaman hiç sezdirmeden akıp giderken, susmayalım!   ** Tamam Olric, işittim, “kısa kes” dedin, kısa kesiyorum. “Toparla” dedin, toparlıyorum. Lafın kuyruğunu tatlı tatlı, toparlanmış halde aha da şuraya bağlıyorum: Aydınlara bakıyorum içim kararıyor! Hele hele işe yarar aydın kıtlığı olan, lambasının fitili bitmiş aydınlar diyarı memleket, sahipsiz şehir Mersin’de!   **   Bitirirken... Bu yazıyı en az 7 kapıya dağıtanın muradı kabul olur. En az 13 kapıya dağıtanın 13 gün içinde saç dökülmesi durur. Denediniz… Ne 7 günde ne de 13 günde baktınız ki mucize gerçekleşmiyor ne kaybedersiniz? En azından günlerdir kapı arkasına dayalı süpürge gibi bekleyen, ses vermeyen, suskun, dilini yutmuş dahası ve de önemlisi gözü açık halde uyuyan aydınların uyanmasında emeğiniz olur!