GÜÇ ZEHİRLENMESİ: TARİHİN TEKRARLAYAN LANETİ İnsanoğlu tarih boyunca çok şeyin peşinden koştu: mal, mülk, şöhret… Ama bunların hepsinden daha cezbedici olan bir şey vardı: GÜÇ. Bir koltuğa oturunca değişen, Bir unvan alınca karakterini kaybeden, Yetki eline geçince zalime dönüşen insanlar, tarihin her döneminde vardı… Ve olacak. Ama bu değişim, genellikle fark edilmeden başlar. Tıpkı yavaş yavaş içe işleyen bir zehir gibi… GÜÇ ZEHİRLENMESİ: AKREBİN ZEHİRİNDEN TEHLİKELİ Güç zehirlenmesi, sadece kişinin çevresine değil, ruhsal bütünlüğüne de zarar verir. Kendini ayrıcalıklı, dokunulmaz ve hatta 'tanrısal' görmeye başlar. Bu zehir; • Anneyi, babayı unutturur. • Evladı, eşini yabancılaştırır. • Kendini bile tanıyamaz hâle getirir. Zihin şöyle fısıldar: “Her şeyi ben bilirim. Her şey benim sayemde. Herkes bana muhtaç.” Ve işte tam da bu noktada, tarih devreye girer. TARİHİN İBRETLİK GÜÇ KURBANLARI Firavun – Nil’in Gururu, Deniz’in Boğulanı Mısır’ın mutlak hâkimi… “Ben sizin en yüce rabbinizim!” dedi. Gücü kutsallaştırdı, halkını ezdi. Ama ilahi adalet suyla geldi. Kendini tanrı ilan eden, kendi ordusuyla birlikte sulara gömüldü. Nemrut – Ateşi Emir Sayan Zalim Hz. İbrahim’i ateşe attıran kral… “Ben yaşatırım, ben öldürürüm.” dedi. Bir sinek girdi burnundan beynine... Bir sinek, koca hükümdarı delirtip gebertti. Fransız Kralı XVI. Louis – Sarayın Sessizliği, Giyotinin Çığlığı Zenginlik içinde sefahat süren bir kral… Halkı açlık çekerken, sarayda altın tabaklarda yemek yiyordu. “Monarşi ebedidir!” diyordu. Ama halkın sesi giyotinin sesiyle bastırıldı. Kellesi düşerken, tahtının değeri sıfırdı. Adolf Hitler – Deli Bir Egonun En Kanlı Bedeli Dünyayı dize getirdiğini sandı. Irkçılığı, kibri, hırsı; milyonların kanına mal oldu. Kendini vazgeçilmez sandı, tarihin en büyük nefret figürü oldu. Sığınakta kendi kendini yok etti. Güç, aklını da vicdanını da almıştı. SONUÇ: GÜÇ, SINAVDIR Unutma… Bugün baş olan, yarın ayak olabilir. Ayak olan, bir gün baş olabilir. Allah'ın verdiği gücü, Allah geri alır. Yeter ki kibir, aklı ve vicdanı ele geçirmesin. Zira fazla ego, insanı Firavun yapar. Ama Allah’ın adaleti, Musa olur. SON SÖZ Her makam, geçici… Her koltuk, emanettir. Ve her güç, hesaba tabidir. Gücünle değil, ahlakınla yücel. Koltukla değil, karakterinle saygı gör. Çünkü bir gün herkes, asıl sahibin huzurunda hesap verecek.