BAŞKENTTEN SELAM   ULUSLARARASI SİLİFKE FESTİVALİ -VI-             Silifke Kaymakamlığı makamına Tahsin Aydın oturmuş; Belediye Başkanlığına Metin Mertol Kabal seçilmiş, Festivalin Düzenleme Kurulunda Teknik Yönetmen olarak Özcan Seyhan Hoca görevlendirilmiş, Arif Kadıoğlu, Muammer Karacaer ve Veli Bozbey faal görevler üstlenmişler; ayrıca Oktay Yılmaz, Hüseyin Aksoy, Sadık Sayım, Mustafa Deniz, Arslan Türe ve Batuhan Bozkurt Program Komitesini oluşturmuşlardı…             Silifke Festival Komitesinin 23 Mart 1979 tarih ve 979/1 sayılı ve Belediye Başkanı Metin Mertol Kabal’ın imzasıyla, mührünü taşıyan ve adıma gönderilen “Yetki Belgesi” şu idi:             “Her yıl olduğu gibi bu yıl da 20-26 Mayıs tarihleri arasında yapılacak olan Silifke Folklor ve Müzik Festivali için, Yurt içi ve Yurt dışından Folklor ekipleri getirtmek üzere resmi ve tüzel kişilerle anlaşmalar yapmak, ilgili Bakanlıklara Komitemiz adına yazılı veya şifahi müracaatlarda bulunmak üzere Gazeteci Yazar ve Şehrimiz Fahri Hemşehrisi Sayın İRFAN ÜNVER NASRATTINOĞLU Festival Komitesi adına tam yetkili kılınmış ve kendisi Komitemizin Ankara SEKRETERYASI olarak görevlendirilmiştir.”             1978 ve 1979 yıllarında düzenlediğimiz 5. ve 6. Silifke Festivalleri, aynı Kurul tarafından düzenlenmiş ve programlar daha da zengin içeriklerle oluşturulmuştu. Özcan Seyhan yönetimindeki Festival korosunun sunduğu programların yanı sıra, birbirinden değerli solistler, gerçekten musikiden çok iyi anlayan Silifkeli seyircileri doyurmuş, tatmin etmişti. Örneğin, Türk halk ve Türk sanat musikisinin, o tarihteki yıldızlarından Bedia Akartürk, Sevim Tan Ürek, Semra Alper, Suna Batıgün, Engin Pınar, Samime Sanay, Ela Altın, Arif Meşhur, Seyit Al, Seyhan Tütün, Nuray Akın, Erkan Sürmen, Ali Rıza Binboğa, Semiha Yankı, Atakan Çelik, Fatma Belgen, Deniz Pınar, Nejdet Tokatlıoğlu, Güler Tacer, Gönül İpek, Kadri Şarman, Türkan Erdem, Ali Rıza Gündoğdu, Nevin Hüner, Beyza Gazi Ayhan, Kamil Sönmez, Filiz Şahin gibi ünlü ya da az ünlü ses sanatçıları Çadır Oteli sahnesinde, birbirinden değerli konserleriyle, festivallerimize renk katmışlardı.             Festivallerimizi renklendirenler salt musiki sanatçıları değildi. Örneğin gösteri sanatı uzmanlarından Rüştü Asyalı, Karagöz-Kukla sanatını çağdaş anlamda yaşatan Mustafa Mutlu, Komedyenler Balarısı Özdemir ve İlhan Daner sanatlarını mükemmel icra ederek, olumlu iz bıraktılar.             Burada benim Avusturyalı Violinist dostum Michael Grube’i de kaydetmem gerek. Michael, solo konserinde, bir Silifke Türküsünü de seslendirmesiyle, büyük bir alkış toplamıştı.             1977 yılındaki festivalimizde, Erzurumlu Aşık Reyhani, Samsunlu Aşık Kemali Bülbül Samsunlu Aşık Erdemli, Gürünlü Aşık Gülhani, Çukurovalı Aşık Feymani, Çukurovalı Aşık Mahmut Taşkaya sahne almışlar ve gelenekten örnekler sunmuşlardı. Bir yıl sonra da Karslı Âşıklar Şeref Taşlıova, Rüstem Alyansoğlu, İsmail Cengiz Azeri, Terekeme Âşık Selahattin Dündar, Çukurovalı Âşık Mahmut Taşkaya, Tekirdağlı Âşık Zülfikar Divanî, Mersinli Âşık Ahmet Mertkul, Afyonkarahisarlı Âşık Aslı Bacı, Eskişehirli Âşık Sarıcakız, Gürünlü Âşık Gülhanî, çaldılar, çığırdılar, Âşıklık Geleneğimizi yaşattılar… Silifke’de tanıdığım Av. Sait Kılıç, candan bir dost, ağabey ve adam gibi adamdı             Amatör Ses Yarışmalarının 1978 yılı Seçici Kurulu Mustafa Besen Başkanlığında Arif Nihat Aka, Nail Tan, İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Kemal Öğretmen, Seyhan Tütün, Nazmi Kal, Osman Gidişoğlu ve Hikmet Gürcan’dan; 1979 yılında da yine Mustafa Besen Başkanlığında, İrfan Ünver Nasrattınoğlu, Kadri Şarman. Güler Tacer, Gönül İpek ve Oya Semerci’den oluşan Jüri, yarışmaya katılan genç sesleri değerlendirdiler ve ödüllendirdiler.             Silifke Festivali’nin halk oyunları programı, Yugoslavya’nın Bosna Hersek Bölgesindeki Banya Luka kentinden gelen Vaselin Masleşa grubu ve Libya’dan çağırdığımız halk oyunları ekipleriyle, artık uluslararası bir niteliğe kavuşmuştu. Bu tanımlamaya, Avusturyalı müzisyen Michael Grube’nin dahil edilmesi elbette mümkündür.             Festivalimizin, uluslararası niteliğe ulaşmış olması, adının da Uluslararası Silifke Folklor ve Müzik Festivali olmasını gerektiriyordu. Ne var ki, festivalin ağır topları da Belediye Başkanlığı da bir türlü bunu yapamıyorlardı. Ben, örnekler vererek, bunun mümkün olduğunu, hatta böyle tanımlanmasının hiçbir sakıncasının olmadığını söylüyordum.             Nihayet bir yıl sonraki festivalde bunun böyle olması kabul edilmiş idi.     (DEVAM EDECEK)