BAŞKENT’TEN SELAM   SİLİFKELİ KERİM YUND’U DOĞUMUNUN 110. YILINDA ANARKEN               Bilmeyenler için yazıyorum: Kerim Yund, bütün Silifkeli hemşehrilerimin; hatta tüm Mersinli kardeşlerimin ve hatta bütün Türk Milletinin iftihar edecekleri bir şahsiyettir.             Asıl adı Kerim Sami olan bir müstesna hemşehrimiz şair, yazar, halkbilim uzmanı, ormancı ve hukukçu idi… Ben onu, halkbilimci yani folklorcu yönüyle tanıdım, birçok defa da bu konudaki bilimsel etkinliklerde onunla birlikte bulundum. İki Silifkeli gibi, Silifke halk kültürü ile ilgili bilgi alış-verişinde bulunduk. O Silifke kültürüne bütünüyle aşıktı ve bu husustaki çalışmalara “Silifkeloji”  tanımını yapmıştı.             Çok yönlü ve çok yazan bir kişi olduğu için, kimi yazılarında Kerim Özdemir, Akoğlu Sami imzalarını da kullanırdı. Asıl adı Kerim Sami idi ama bilimsel makalelerinde Kerim Yund yazardı.   110 yıl önce, 1912 yılında Silifke’de doğdu. İstanbul Orman Okulu (1934), Ankara Gazi Lisesi, Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1948) mezunu olup, bir süre Ankara’da avukatlık yaptıktan sonra İstanbul Orman İşletmesinde çalıştı. 01 Mayıs 1997 tarihinde ebediyete intikal eden değerli hemşehrimize bir kez daha Allah’tan Rahmet diliyorum.   Kerim Yund’un, makeleleri ve şiirleri 1930 yılından itibaren Tarih Mecmuası,  Çınaraltı, Türk Folklor Araştırmaları, Türk Dili vd. gibi çok önemli dergilerde yayımlandı. Başkanlığını yaptığım Folklor (Halk Kültürü) Araştırmaları Kurumu olarak, kendisine 1989 yılında İhsan Hınçer Türk Folkloruna Hizmet Ödülü verdik.  Yund’un Kokulu Çam (1940), Savaş Türküleri (1942), Orman (1949), İçel Dağlarından (1954) ve Silifke Türküsü (notalı, 1961) adlı şiir kitapları; Çocuklara Tabiat Hikâyeleri (1948) adlı bir öykü kitabı; Ağaç-Orman Üzerine açıklamalı Atasözleri  (1944); İçel Antolojisi (1952), İçel’den Yapraklar-Zeyne (1954), Ormancılıkla İlgili Atasözleri, Deyimler, Dilekler, Mecazlar (1966). Adlı kitapları; Hoca Ali Rıza / Hayatı ve Eserleri(1950), Hüseyin Fehmi İmer, Hayatı, Hatıraları (1973) gibi biyografiler; Halkbilim içerikli Prehistorik ve İlk Çağlarda Türklerde Ağaç Medeniyeti (1948), Folklor ve Sosyoloji (1964), Silifke’de Kültür İklimi (1962), Turizm Bakımından Silifke (1966), Ord. Prof. Dr. Ziyaeddin Fahri Fındıkoğlu’nun Folklorcu Yönü (1976) kitapları: Çam Kese Böceği (1952), Ordu ve Orman (1950), Türkiye Orman Umum Müdürleri Albümü (1959), İlkokullarda Ormancılık Öğretiminin Amacı (1959), İstiklâl Marşı Bilgisi (1961) gibi mesleki eserleri bulunmaktadır.             Bu eserlerinden başka Türkiye’de yayımlanan en önemli folklor dergisinde yayımlanan Silifkeli hemşehrilerimi ilgilendiren bazı makalelerinin künyelerini araştırmacılara kaynak olması bakamından buraya almakta yarar görürüm: TÜRK FOLKLOR ARAŞTIRMALARI Dergisindeki Yazıları: Silifke ve Türk Folklorunda Cezayir, 1961,S.141,s.2365 Kıbrıs’ta Türkler, 1964,S.177,s.3385 Silifke’de Kenger Kahvesi, 1965,S.186,s.3623 Taşeli Araştırmaları: Kargatuzu-Aragenit,1975,S.316,s.7476 Sait Uğur(1862-1954),1978,S.352,s.3479 Silifke Folklorunda Kıbrıs,1958, S.103,s.1636 Silifke’nin Kültür İklimi, 1962, S. 155, s.2761 Silifke Orman Bitkileri Üzerine, 1959, S.117, s.1900 Silifke’de Mucuk, 1964, S.174, s.3292 Akdeniz Uygarlığından: Uğur Böceği ve Folkloru,1964, S.183, s.3554 Türk Hukuk Folkloru Üzerine,1963, S.170, s.3181 Silifke’de Kınanın Düşündürdükleri,1962,S.153,s.2688 Türkçede Yaşayayan Yiğmek ve Yibar Sözleri,1968,S.224,s.4699 Kağıt Kürek Deyimi Üzerine,1962, S. 150,s.2605 Atasözleri Üzerine Araştırma, 1962, S.158, s.2827 Ölüyün Körü Deyimi Üzerine,1965,S.197,s.3937 Madik Atmak Deyimi Üzerine, 1970, S.246,s.5010 Gün Adlarının Manaları, 1959, S.122, s.1989 Silifke’de Yer Adları, 1960, S.133, s.2209 Çetrevli Köyünün Adı Dolayısiyle,1961, S.144, s.2436 Silifke’deki Kürtler Köyünün Adı. S. 190, s.3731 Kerim Yund’un içinde bulunduğumuz yıl doğumunun 110.yıldönümüdür. Bu güne kadar bu çok, pek çok değerli hemşehrimiz ile ilgili ciddi araştırmalar ve yayımlar yapılmadı ise büyük bir eksikliktir. Hiç olmazsa, Silifkeli hemşehrilerim; kentimizin kültürü ve sanatı ile ilgili olan herkes; içinde bulunduğumuz yıl tamamlanmadan, bir “Kerim Yund’u anma paneli düzenlemeli, şairler onun şiirlerini seslendirmeli; Silifke kültürüne kazandırdıkları anlatılarak, anılmalıdır.     İki hemşehri:Kerim Yund ve İrfan Ünver’in 1989 tarihindeki buluşmaları