Çorap Söküğü   “Bibi” katil! Netanyahu katil! Bir kuş şakıyorsa can acısıyla; Orta Doğu’dan... Bir çocuk ağlıyorsa korkmuş ve ürkek; Batı Asya’dan... Bir ana isyan çığlıklarındaysa avurtları çökmüş, çaresiz... Bilin ki Gazze’dendir; Tahran’dandır yükselen o çığlık... Güvercin yağarcasına... Yağmur çiselercesine... Sokakta, evde, sığınakta, televizyon binasında, şurada burada bombalar altında masum siviller öldürülüyor, yaşamdan kopup göçüp gidiyorsa canlar… Bilin ki Golan Tepeleri’nde, Batı Şeria’da… Bilin ki Tahran, Şiraz, Tebriz, İsfahan, Kirmanşah’ta… Bilin ki Filistin’dedir. Bilin ki İran’dadır o yağmur, o ölüm... Bir tarafı alabildiğine ağıt, gözyaşı: Filistin. Bir tarafı alabildiğine kan, alabildiğine ateş, alabildiğine ölüm: İran. Beri tarafta ölümün kan dolu çeşmesinden alabildiğince içen “Bibi”, Binyamin Netanyahu. * Şehirlerin bombalanmasını, yanmasını, masum sivillerin ölmesini izliyoruz televizyon ekranlarından günlerdir. Göğsüme, kara saplı bir bıçak saplanıyor. Tel Aviv, Kudüs ve Hayfa’daki masum sivillerin de ölmesinden sorumlu Netanyahu kasabına öfkem azgın bir at gibi gemi azıya alıyor. Sözüm sanadır, feryadı duyar da duymaz adem evladı! Sözüm sanadır, dünya yansa hasırı yanmaz fâni! Sözüm sanadır, insanoğlu insan, sözüm sanadır! Aha buraya yazıyorum: Bugün onadır! Yarın sana! Bu arsız ve küstah, Bu utanmaz, bu arlanmaz, bu hukuk tanımaz… Bu katil Netanyahu ve derya ötesi eşkıyaya tepkisiz kaldıkça yarın sana! Kör kör parmağım gözüne: Yarın sana! “Bibi” katil! Binyamin katil! Netanyahu katil!