Pencere’mdeyim   Avrupa’daki Türkiye gazetesi muhabiri İsmail Çakır’ın 13 Temmuz 2001 Cuma tarihli medya yazısıyla başlamak istedim köşe yazıma. ---------------------------------------------------- (Avrupa’da Türkiye gazetesi /13 Temmuz 2001) DOSTLUĞA SANAT DESTEĞİ Bergkamen Uluslararası Kültür ve Sanat etkinliğine katılan dört kardeş şehirden Türk, Alman, Fransız ve Polonyalı ressamlar eserleriyle dostluğa imza attılar. Almanya’nın Bergkamen kentindeki şehir kutlamaları kapsamında dört kardeş şehirden ressamların eserleri sergileniyor. Almanya, Fransa, Polonya ve Türkiye’den Taşucu ilçesinin dahil olduğu dört kardeş şehrin sanatçıları Bergkamen müzesini gezenleri eserleriyle adeta büyüledi. İzmirli dünyaca ünlü ressam Emine İlkkutlu İzdar’ın cami resimleri ve Galata tablosu büyük beğeni kazandı. Bergkamen Uluslararası Kültür ve Sanat etkinliğine Taşucu adına katıldığına dikkat çekerek “Bergkamen ‘de Fransız, Alman, Polonyalı sanatçılarla ortak eserler ürettik. Birbirimizle dostluğu, kardeşliği, barışı ve sanatı paylaştık” diye konuştu. Bergkamen’in doğal güzelliklerinin ve şehir yapısının çok güzel olduğunu kaydeden ünlü ressam, “Burada yaşasaydım, herhalde çiçek ressamı olurdu. Din, dil ve ırk ayrımı gözetmeden kültürün, sanatın evrenselliğini yaşamak çok güzel” dedi İzdar, 40 yıldır Batı Avrupa ülkelerinde yaşayan Türklerin azim ve gayretle kimliğini ayakta tutmasından ve içinde bulunduğu toplumda başarılara imza atmasından çok duygulandığını sözlerine ekledi. İsmail Çakır ----------------------------------   Yıl 2000. Taşucu’na İzmir’den gelip gitmelerdeyken Taşucu Belediyesi’nin festival etkinliğine Özgen Karayeğen’in eşi Birsen Yenge ile birlikte resim sergimizle katkı sunuyoruz. Sergimizin izleyicileri konumundayken tanıştım Bergkamen Belediye Başkanı ve Türkçe danışmanı Handan Ülger ile. Eserlerimle ilgilenmelerini ve beni tanımalarıyla; 2001 Haziran 18-24 tarihindeki dört kardeş ülke uluslararası kültür festivalinin Türkiye kardeş şehir Taşucu ve ülkemi de temsil ediyorum. Almanya, Fransa, Polonya, Türkiye ‘den tüm sanatçılar aynı ortamda eserler ürettik. Sevgiyi, kardeşliği, barışı paylaştık, çoğalttık. Katılımcılar olarak ortak alanlarda eser ürettik. Bulunduğum ortama değerler katarken değerler de aldım. Almanya’da yaşayan sanatçı İsmail Çoban yönetiminde sanat yaşamımda ilk defa gravür (metal) baskı ile tanıştım. Bir eser ürettim. Ayrıca resim atölye çalışmalarında 8 yağlıboya resim ürettim. Bazılarını armağan ettim. Türkiye’den gittiğimde sunacağım armağanlarımı hazırlamıştım. Şöyle ki yola çıkmadan Silifke’den kahve fincanı büyüklüğünde cingil dediğimiz yoğurt mayalanan yoğurt kovaları aldım ve içlerine Taşucu deniz sahillerinden topladığım deniz kabuklarından yerleştirdim. Armağanlarımdan mutlu olmaları güzelken; deniz kabuklarının fi tarihindeki çağda para olarak kullanılıyormuş bilgisini söylediklerinde çok şaşırmıştım. Akdeniz bölgesinin yazın yer örtüsü olarak kullanılan yollukta ceket, etek ve çizmeden oluşan kendi diktiğim kıyafetimi de çok beğendiler.  Bizim Taşucu’nun denizkızı efsanesinin değişik versiyonu kendi bölgelerine ait denizkızı öyküsünü anlattıklarından etkilenip iki denizkızı eserimi oluşturdum. Biri Bergkamen biri Taşucu’nun efsanesi. Almanya’dan etkinliğe katılan sanatçılardan Friedhelm Hangebrauck aynı zamanda koleksiyoner de olan kendi evinin bahçesinde hep beraber davetliyiz. Harika tasarlanmış bahçedeki mutlu anımı fotoğraflamış. Bana harika iki fotoğrafı da armağan etmişti. Bergkamen’de öyle çok mutlu anlarım var ki, yazmaya çalışıyorum. Köşe yazıma etkinlik sürecinde Handan Ülger Hanım’ın tercüman konumunun ötesi alakası, ilgisi hepimiz için çok değerliydi. Kendi ekonomik imkanlarımla gittiğimi yetkililer öğrendiğinde bana geri ödeme yaptılar. Mahcup oldum. Handan Hanım ya Bergkamen’den ayrıldığım gün ya da döndükten sonra sevinçle beni bilgilendiriyor. “Emine Hanım başkanımız Taşucu Belediye Başkanı’na teşekkür mektubu yazdı. Ayrıca sanatçınızın kendi sanat grubunu oluşturacak gerekli desteği vermenizi diliyoruz“ diye ekledi. İkimiz de çok coşkuluyuz. Yıl 2001 Haziran. O gün bu gün ne arandım, ne soruldum. Yıl 2025 Eylül. Şükür ki S.O.S. “Sevgi Olsun Sanat” birlikteliğimizin 20. Yılını kutladık Mersin Müzesi’ndeki sergimizle.