Çorap Söküğü
DUR! BIRAK
Dur! Bırak kalsın, açma televizyonu.
Hep şehit.
Hep kahır.
Hep acı.
Hep ağıt.
Hep gözyaşı.
*
Dur! Bırak kalsın, açma televizyonu.
Hep keder.
Hep elem.
Hep ızdırap.
Hep üzüntü.
*
Dur! Bırak kımıldama, kal biraz öylece n’olur.
Hep sızı.
Hep yürek acısı, yürek ağrısı, yürek darlığı, yürek yarası.
*
“İnsanlar gülüyordu de…”
Gülmüyor.
Hep kahır, hep kahır, hep kahır…
Hep sızı.
Yüreği yufka, yüreği ağzında analar…
Yüreği dağlı, yüreği yangın babalar ağlar kırk yıldır, kor ateş düşen ocaklarda.
Yüreği dar, yüreği delik, yüreği dolu, yüreği taşkın, yüreği yanık, yüreği yaralı vatan ağlar.
Ey vatan, gözyaşların dinsin!
Sel durur, yangın söner elbette bir gün ey vatan!
*
Bazı akşamlar beni terk eder de gider.
Akşam. Yine akşam, yine akşam…
Kara haber, yine şehit, yine kahır, yine acı, yine acı, çok acı.
Kırk yıldır böyle canına yandığımın: Elem, keder, acı, çok acı.
Sağımız solumuz hayın karanlık, dört bir yan puşt zulası.
*
Dur! Bırak kalsın, açma televizyonu.
Dur! Bırak kımıldama, kal biraz öylece n’olur.
Dur! Bırak.
Can dokuz parça.
Can paramparça!
